venerdì 23 gennaio 2009

Omnibus discipulis et non solum, salve.
Cum mense Februario "amantium dies" esset, cogitavimus petere ut omnes qui amicitiam et amorem sentiunt aliqua carmina scribant. Prosa uti vel versibus persequi potestis. Praecipuum est scribere quod quisque sentit in animo erga alium vel aliam, erga naturam, erga vitam et cetera. Speramus multos hanc invitationem accepturos esse. Ave

12 commenti:

Anonimo ha detto...

ANNUM NOVUM BONUS

Anonimo ha detto...

Homines amorem extare censent.
Homines felicitatem extare censent.
Homines virtutem extare censent.
Homines tantas res censent.
At homines eos ullas veritates possidere ignorant.
Omnibus hominibus qui has fortitudines censent augurium facere volo: fedem habere facilius effugium est.

Anonimo ha detto...

mala tempora currunt et peiora sequentur. Ave dicimus. Giuliana Danielaque

Anonimo ha detto...

Habemus pappa! edimus!
Daniela

Anonimo ha detto...

"amantium dies" ne est utile. omnis diebus aliquis eius amorem patefacit!

Anonimo ha detto...

quae dies amantium est? Omnes sunt

Anonimo ha detto...

Pauca de amantium die scribere volo,etiamsi alicui nota eius origo sit.
Antiquitus ad Romanos erant Lupercalia, dies fertilitatis, in quibus virorum et mulierum nomina, in foliis inscripta, excerpebantur ut coniuges fierentur unum per annum. "Lupercalia" provenit de "Lupercus", Italicum nomen Panos silvarum dei.
Valentinus, iam Interamnae episcopus, anno CCLXXIII Aureliano imperatore, lapidibis obrutus et obtruncatus est.
Postea,cum Valentinus episcopus traduceretur centurionem paganum et puellam christianam in matrimonio iunxisse, Ecclesia statuit eum amantium patronum acclamare ut Lupercalia pagana abolerentur.
Enim hoc est non solum dies amantium sed etiam dies affectuum et amicitiae. Josephus 49

Magistra Gratia cum discipulis ha detto...

Martae cornici.
Mihi placent carmina tua. Videntur tamen maestitiam aetati tuae inaptam habere. Antea non scripsi quia multum laboravi ad discipulorum exercitia corrigenda. Ut “bloggi” experimentum bonum discendi exitum habeat, ii scribere multum debent ac mihi omnia corrigenda sunt.
Contra litterularum genus paucum mihi placuit. Non comprehendi orationem pugnacem tuam nec mei imago iusta mihi videtur. Memento: curro non solum domum itum, sed multo maius laboratum ut discipuli mei (et etiam aliorum!!) optima exempla habeant. Certe ad tabernam non curro!
Quaeso, explica mihi “purchè la media incrementata mi ritrovo” (melius: ritrovi). Ne scribendi exercitium in “bloggo” tuam lingua Latinam meliorem fecit? Magistra

Anonimo ha detto...

Magistrae Gratiae.

Scripsi "purchè la media incrementata mi ritrovo" quia "rima" in "-ovo" erat. Censeo me italicam linguam emendate loqui sapere(!). Licentiam musaeam quam definire possemus. Adhibui "possemus" quia, sapere debetis, imaginationem non habeo, qua re aliqui amici scribere me adiuverunt. Censeo meam identitatem vos concipere. Admoneo: argumentum magnum non est, verbum super omnem rem est.
Qui cognoscit me, sapit quia quas res dico. Vos cognoscitis me.

Anonimo ha detto...

Magistrae Gratiae.

Volo addere rem: maestitia hominibus qui ridere ignorant est. Mihi displiceo sed vos estis una illorum hominum.

Magistra Gratia cum discipulis ha detto...

Martae cornici
Etiamsi multa non esse (praesertim si de rei publicae administratione cogitemus) quae risum suscipiant, tamen vim comicam habere et mordax esse mihi videor. Hoc bene sciunt discipuli mei discipulaeque, cum in esplicando multum rideamus et forte et ad eorum animi attentionem ac curiositatem vigiles faciendas. Non maestitiam sed indignationem sentio quia saepe homines (praesertim autem mulieres) male agunt propter ignorantiam, avaritiam, violentiam, deforme obsequium.
Precor te semper ridere. Magistra

Anonimo ha detto...

Magistrae Gratiae.

Mea responsio de maestitia ad affirmationem "Videntur tamen maestitiam aetati tuae inaptam habere" erat. Ridere in esplicando diversa notio est. "Vitae risum" spectabam. Intellegere voluptatem arridendi magnum est.